Albert Schweitzer

Het is nacht in het hartje van Afrika.
In het oerwoud staat een huisje.
De warme wind streelt de bladeren van de palmen en brengt de geur van tropische bloemen mee.
Zo af en toe klinken vreemde geluiden van wilde dieren.

Uit het raam van het kleine huisje schijnt licht en als je dichterbij komt, kun je aan een tafel de gestalte van een man zien.
Hij heeft slordig, dik, wit haar en een gerimpeld gezicht.
In zijn krachtige hand houdt hij een pen, die hij langzaam beweegt.

De kamer is uiterst eenvoudig: een bed, een stoel, een paar foto’s, een kleine piano.
Hij is daar de enige die op dit moment wakker is en hij zal nog een groot deel van de nacht wakker blijven want het is de enige tijd die hij voor zichzelf heeft, de tijd dat hij kan nadenken over de wereld en over de raadselen van de eeuwigheid. Het is ook de tijd dat hij over de muziek kan dromen, waar zijn hart zo vol van is. Op die eenzame plek, in Frans Equatoriaal Afrika, staat het oerwoudhospitaal Lambarene.
De man is Dr. Albert Schweitzer. Hij wordt gezien als een van de grootste mensen aller tijden.

Hij is al over de tachtig, maar hij heeft een kaarsrechte houding en een energieke manier van lopen. Zijn roem heeft zich van de afgelegenheid van het Afrikaanse oerwoud over de hele wereld verspreid. In alle landen zijn er miljoenen mensen die van hem houden en zijn boeken worden in alle talen gelezen. Hij is wereldberoemd als filosoof, schrijver, theoloog, predikant en als arts.
Deze bewonderenswaardige, eenzame man aan de piano, deze onvermoeibare werker heeft het rijkste leven gehad dat je je maar kunt indenken.

Het is boordevol activiteit geweest met opwindende avonturen en sensationele gebeurtenissen.